Yes de feestdagen zijn in aantocht

Ons wonder voor 2013...

Het jaar 2012 was voor Mandy, Rachel en mij een jaar vol van verdriet...pijn...wanhoop...boosheid...ongeloof

Maar ook een jaar vol van wonderen...geluk...geloof...hoop...liefde...vertrouwen...plezier

En al deze gevoelens samen hebben ons gemaakt tot wat we nu zijn, nog steeds gaan we met een lach en een traan door het leven, maar met zijn 3en samen 1, en zoveel sterker als een jaar geleden

 Onze beschermengelen waken goed over ons, en zij zijn altijd bij ons als het soms wat tegen zit

Wij voelen dat en daarom kunnen wij zo sterk en optimistisch blijven, omdat we weten dat ze er alles aan zullen doen wat in hun macht ligt om ons te beschermen

 Ons wonder begon al 15 jaar geleden toen Rachel uit 14 bevruchte eitjes werd gekozen om bij ons ter wereld te mogen komen, als mijn dochter en Mandy haar jongere zusje

Toen heeft ze de dokters al laten zien dat ze de sterkste was, en nu na vele jaren is ze nog steeds die sterke meid, die blijft vechten voor een toekomst

We hebben met zijn 3en nog een lange weg en moeilijke weg te gaan, maar we weten dat we nog steeds mogen hopen...hopen op een wonder...een wonder dat heet genezing!!

Wij kijken samen nog steeds met een zonnig gevoel naar de toekomst, en laten alle negatieve gedachten van 2012 gewoon achter ons, dat is onze kracht om te overwinnen

Want dat we gaan overwinnen dat is zeker...en dat word ons wonder voor 2013

 En wij wensen voor iedereen en zeker diegene die ons dit jaar hebben bij gestaan, familie, vrienden, artsen, verpleging" een heel mooi, gezond, liefdevol 2013

Heel veel liefs,Lizette,Mandy,Rachel

Gisteren nog even met Rachel en Nikkie naar de stad gegaan, en dan 'savonds op tijd naar bed, mijn kleintje kwam lekker bij me liggen (natuurlijk omdat ze weer gekieteld en gemasseerd moest worden)

Nu zijn we al vanaf 9.30 in het ziekenhuis meteen bloed afgenomen, en om 10.30 al de uitslag dus dat was snel, als ze nu ook nog zo snel zijn met de medicijnen te maken dan zijn we op tijd thuis, maar we zullen maar niet te vroeg juichen

Nou rond 13.30 waren de medicijnen er pas, half uurtje in lopen, nog een half uurtje na spoelen en dan nog een uurtje na blijven om te kijken hoe ze er weer op reageert, dr loeffen heeft nog even de controles gedaan

Mijn kind werd er een beetje chagrijnig van grrr, en ik eigenlijk ook wel, we willen vandaag graag op tijd thuis zijn we moeten ook nog anderhalf uur terug naar huis rijden

Dr loeffen kwam rond 15.30 weer terug, donderdag 10 januari krijgt ze de pet/ctscan, van daaruit gaan ze bekijken hoe nu verder, dus voorlopig even rust en mogen we naar huis

En dan is het "tot volgend jaar Rachel " dat voelt wel raar zegt ze volgend jaar,"net of alles nu goed is en we pas over een jaar terug hoeven te komen voor de controles "

"Ja, was dat maar waar " zeg ik de tranen schieten in mijn ogen...ik zou het haar zo graag gunnen

We hebben nog een lange weg te gaan maar we komen eer wel hoor, maar soms worden we er allebei zo moe van

We zijn al 14 maanden bezig en het lijkt als de dag van gisteren

 Maar nu op weg naar huis dan kunnen we gaan genieten, samen met ons Mandy en Nikkie die alles al klaar hebben gezet voor ons

Kerstmis here we come!!

Rachel heeft het gisteren wel naar haar zin gehad op het kerstgala, gelukkig maar ze geniet weer volop van het leven

Ik zelf heb het helemaal gehad allerlei gedachten spoken door mijn hoofd, ik kan het allemaal nog niet zo goed bevatten en ik ben ook zo moe de laatste tijd

Rachel ging naar de stad en Mandy was er niet, dus ik ben lekker even onder de zonnebank gegaan even een momentje voor mezelf

En dan wil ik ook niet gestoord worden...heeerlijk!!

En dan belt de dokter weer grrr( die weet het altijd goed uit te kienen) weer wakker dus!!

Bloed is al wat beter maar of we maandag toch een uurtje eerder kunnen komen want dan kunnen ze nog een keer bloed prikken

Normaal worden de medicijnen van te voren gemaakt maar omdat het zo duur is willen ze eerst zeker weten dat haat bloedwaarden goed zijn

En als die goed zijn maken ze meteen de medicijnen klaar, hopelijk gaat dat niet uit lopen want het is maandag kerstavond en ik heb dan nog genoeg te doen

Ben vanavond nog maar even met Mandy naar de stad geweest en toen maar weer "hoe kan het ook anders"op de bank gaan liggen...mijn favoriete plekje

Ik heb dit weekend rust want Rachel blijft dit weekend bij haar vader, maar ik heb ondertussen al weer begrepen dat ze bij een vriendin blijft slapen, kan ze weer kattenkwaad uit halen natuurlijk

Ik zie haar nog wel verschijnen dit weekend daar ben ik niks niet bang voor, morgen boodschappen doen voor de kerst, en hier thuis alles even doen

Zodat ik zondag de hele dag kan luieren en me alvast kan voorbereiden op de feestdagen

Ik ben vanmiddag nog even naar de stad geweest, moest nog een paar kerstcadeautjes hebben, Rachel moet vanavond naar het kerstgala van school

Nog even naar het ziekenhuis gebeld of dat de scan morgen nu door gaat of niet, later belde dr Loeffen terug om te zeggen dat de scan niet door ging maar dat Rachel wel even bloed moest laten prikken want de witte bloedlichaampjes waren te laag" dus uit kijken met koorts" nu helemaal natuurlijk zo net voor de feestdagen

Vandaag de thoraxfoto gehad ik was me toch een partij zenuwachtig, ik weet dat de tumor weer minder is geworden maar toch...is het genoeg?? pfff

En na de foto's kwam het gesprek, de dokter vroeg hoe het ging en wij zeiden "goed, het is minder geworden"en hij "ja, dat heb ik gezien"

Wat een opluchting zeg als ik het nog niet aan mijn hart heb dan krijg ik het eerdaags, wel wat is dit slopend zeg phoephoe

Zelfs de dokter had dit niet meer verwacht, de scan van vrijdag word misschien verplaatst naar volgende maand, hij moet nog wel even overleggen maar voor hem zien de foto's er goed genoeg uit om de scan te mogen verzetten

En maandag krijgen we dus de 3de Brentuximab, Rachel zei " wel pas na Nieuwjaar he" en de dokter zo van " nee dame we wachten niet we gaan meteen met jou aan de slag haha "

De zuster vond dat ze anders was en de dokter zei ook al dat ze er goed uit zag, ze zien nu pas een beetje van de Rachel die ze werkelijk is, de Rachel met altijd die big smile en d'r grote bekkie, haha ze is weer helemaal terug van weggeweest

Ik kon goed huilen ik was helemaal van slag, ik wilde nog even gaan pinnen maar ik drukte tot 2 keer toe de verkeerde pincode in Rachel stond naast me stond me daar gewoon uit te lachen hihi

Dat wordt een feestje bouwen vanavond en proosten op de uitslag, we hebben nog een paar flugeltjes staan ik denk dat we die maar eens meester gaan maken