Blog

Rachel is even met Cor en Tonnie mee een frietje eten bij hun favoriete tentje "Rio" in Goirle(alweer friet) en ik zit even bij Ramona  te buurten als de telefoon gaat

Het is Dr Loeffen "de uitslag is al bekend alle twee de plekjes zijn hodgkin" ik ben spontaan in huilen uit gebarsten 

VERDOMME...hoe kan dit nu toch allemaal weer...

Ik kon ook even niets meer uit brengen van het huilen, Ramona nog even de telefoon over genomen maar de dokter wilde tegen haar niets zeggen, dus zo goed mogelijk mezelf even ingehouden en heb ik hem toch zelf nog maar even gesproken

Richard en Redouan zaten erbij en we zijn er allemaal stil van, ik wil naar huis en Redouan vraagt nog of me dat wel lukt en of hij me moet brengen maar ik wil even alleen zijn om van de schrik te bekomen

En thuis bel ik ons Mandy op om de uitslag te vertellen, daarna komt Rachel thuis en dan moet ik het ook haar vertellen...

Samen hebben we even in elkaars armen staan huilen, we lopen naar Cor daar hebben we ook allemaal even zitten huilen, Mandy komt ondertussen ook thuis en we zitten weer te huilen

Waarom dit nu weer...we snappen er niets meer van en zijn er allemaal stil van, we zijn allemaal even lam geslagen!

Vanavond wil Rachel bij Rilana slapen en ik laat ze maar doen een beetje afleiding is nu goed voor haar

Als ze weg is stort ik in en begin te huilen Mandy kwam bij me op de stoel zitten om me te troosten en samen hebben we zo even buiten op de plaats ziten huilen

"We zijn bang om je kwijt te raken schatje, dit slaat toch echt helemaal nergens meer op...dit kan en mag niet!!

 

Vanmorgen al om 6 uur opgestaan we moeten al om 8.00 in Nijmegen zijn voor een echo en een punctie van de lever

Maar we weten niet hoe laat ze aan de beurt is want ze komt op de spoedlijst, en tot die tijd moet ze nuchter blijven, ons Cor en Berrie (haar vader) zijn ook mee gegaan

We hebben nog een gesprek met dr Loeffen gehad en ze willen ook nog een punctie op haar borst gaan doen dan weten ze zeker wat daar zit

Tot 17.30 hebben we op de afdeling zitten wachten voor ze haar kwamen halen en tot die tijd mocht ze helemaal niets eten en drinken, en ze had zo’n honger dat kleintje, dit gaat toch helemaal nergens meer over

Toen ze eindelijk werd gehaald moesten we daar weer een tijdje wachten, ze werd er steeds angstiger door en ze huilde weer zo

De zuster die ons begeleide vond het niet normaal dat het zo ging, we moesten daar binnen 5 minuten zijn omdat het zo druk was met operaties, en nu waren we er op tijd en moesten we nog een half uur wachten voor ze geholpen werd

Ik mocht gelukkig wel met haar mee de operatiekamer op tot ze haar in slaap hadden gebracht, weer huilen natuurlijk zo bang dat ze iedere keer toch weer is, nou mijn hart huilt iedere keer weer met haar mee dat kan ik je wel vertellen

Later kwam de arts ons vertellen dat alles goed was gegaan en dat ze ondertussen op de uitslaap kamer lag en eerst mocht berrie er bij en heb ik nog even met ons Cor in de wachtkamer gezeten (er mag namelijk maar 1 persoon mee naar de uitslaapkamer) we mochten gelukkig weer zo bij haar

 

Ze was zo stoned toen ze uit de narcose kwam ze vond het kei leuk haha, verder had ze gelukkig nergens last van

 

Om 21.00 moesten ze nog longfoto's maken, die moesten goed zijn want anders mocht ze nog niet mee naar huis

 

Net uit de narcose een frikadel en een paar frietjes gegeten, ze moest niks anders dan dat...het kreng hihi, de zuster zei nog zo van "je bent me er ook een hoor straks word je ziek", de zuster moest er gewoon mee lachen maar ja ze weet nog niet dat als Rachel iets niet wil dat ze dat ook niet doet en andersom ook natuurlijk!

En we konden natuurlijk geen nee zeggen tegen haar na zo'n vervelende dag

Om 21.00 moesten er eerst nog longfoto's gemaakt worden en als die goed waren mochten we naar huis, en jippie die waren goed!

Gelukkig was ze niet ziek en dus mochten we toch nog naar haar huis, we waren pas rond 23.00 thuis, en we zijn dus maar snel ons bed in gedoken want we waren allemaal erg moe van deze lange dag

Maar we waren tenminste weer thuis...

 

Het is 4 uur en ik lig al een tijdje wakker, gisteren nog veel visite gehad iedereen wil van alles weten en iedereen leeft met ons mee, iedereen is geschrokken

Maar we moeten het nu ook weer met zijn 3en klaren, Andy Rachel en ik, en wat voor klote tijd we ook achter de rug hebben we zijn er samen wel sterker door geworden

Ik kan niet slapen en ben net even bij Rachel gaan kijken en ze kan ook niet slapen van de pijn in haar schouder, daar heeft ze al last van sinds de Oisterwijkse kermis maar daar hebben we morgen een afspraak voor bij de huisarts

Ik heb even bij hun in bed gekropen en haar even gemasseerd (Rilana slaapt bij haar en die muts slaapt overal door heen) en toen werd ze wat rustiger, en ben ik weer naar mijn eigen bed gegaan ''Ik hou van jouw schatje...ik ook van jouw mama" xxx

Even later hoor ik haar naar beneden gaan en als ik ga kijken ligt ze op de bank ze kan echt niet slapen, ik blijf ook maar beneden ik wil nu graag dichtbij haar zijn, ik word er rustig van als ze bij me in buurt is

 

 

 

 

 

Nieuwe reacties

13.10 | 20:32

❤️❤️❤️

25.03 | 23:05

6 years ago today... rest in paradise beautiful angel ..🕊❣️

17.03 | 14:47

Je word nogsteeds gemist ❤️

08.03 | 23:06

Zo oneerlijk .mooie site. Sterkte xx