1ste nieuwjaar zonder mijn schatje!!

Vandaag ben je alweer 11 maanden bij ons weg...

Het lijkt al een eeuwihheid, en toch zo kort, een van mijn gekke gedachten (die meestal wel uit komen) waren dat ik nog 20 jaar heb te gaan, en er is al bijna een jaar voorbij...als ik er zo over denk dan valt het allemaal nog wel een beetje mee

Ik kan wel boos gaan worden en me weg duwen in een hoekje om dit alles, maar dat vreet zoveel energie en dan duren de dagen eens zo lang, als ik vrolijk door het leven ga dan vliegt de tijd voorbij

Kleintje nog even en we zijn weer bij elkaar en kunnen we weer lekker knuffellen we kunnen al af gaan tellen...

Klinkt anderen misschien gek in de oren maar ik voel me er goed bij als ik er zo over denk,en dan is de pijn die ik voel een beetje vol te houden

Huilen doe ik nog steeds elke dag, al zijn de huilbuien op dit moment wel wat minder, gelukkig maar, maar dat wil nog niet zeggen dat ik je minder mis want dat is niet zo schat ik denk nog steeds elke seconde van de dag aan jou

"Er is geen kind zo aanwezig als het kind dat word gemist", een gezegde wat echt waar is!!

Gisterenmorgen al om 8.00 een eind gaan lopen want ik was zo depri opgestaan, ik werd huilend wakker,en moest er gewoon eventjes op uit

Ben gaan lopen en kwam uit op precies dezelfde plek waar ik 9 maart 2013 smorgens ook heb gelopen toen hebben we een dag tevoren het klotenieuws te horen gekregen dat je niet meer beter zou worden...nou toen nog meer huilen natuurlijk toen ik daar aan dacht

Maar al bij al heeft die wandeling me wel goed gedaan,het moet er toch uit

En vandaag is Mo de hele dag hier geweest hij heeft hier beneden alles alvast geschuurt,en morgen komt hij schilderen,hij heeft hier nog met Mandy en mij mee gegeten

En zo word langzaam aan alles gedaan al duurt het allemaal even maar ik heb nergens geen zin in het interesseert me eigenlijk allemaal niet zo veel meer,maar ja het moet wel gedaan worden natuurlijk

Ik heb er gewoon moeite mee dat jij dit niet meer kan zien schat, Mandy was vorige week ook al begonnen met schilderen, maar ja die zit ook met haar werk en ik heb te veel last van mijn schouder

Dus is het wel fijn dat Mo dat nu wil doen...waar jou vrienden al niet goed voor zijn

Het zijn stuk voor stuk allemaal schatten!! 

Hey schat woensdag is een van je vrienden papa geworden, een meisje "Maddison" Andy was ook nog eventjes jouw vriendje geloof ik he haha

Beetje vroeg, zo jong allemaal maar wel leuk voor hem toch...maar ook meteen weer dat dubbele gevoel...jij die zoveel van kleine kinderen hield die mij in een van onze serieuze gesprekjes ineens vertelde "mama als ik straks toch nog beter word wil ik wel jong een kindje...ja dat snap ik schat "

Ik kon je zo goed begrijpen kleintje toen je dat zei, je was al echt met die dingen bezig

Maar ja door jou ziekte was je ineens zo volwassen geworden, en het was nog allemaal niet eens zeker of je nog wel zwanger kon worden door al die rottige chemo...

Ik had het jou zo graag gegund schatje al die mooie dingen in het leven zoals mama worden...

Het doet me te veel pijn om daar nu aan te denken, ik had ook zo graag oma willen worden van jou lieve, leuke, knappe, geweldige kindjes...

Vrijdag nog een feestje gehad van Nollie, 25 werd ze al en dat moest natuurlijk gevierd worden

Samen met Mandy, Ramona, Nikkie, Karlijn en natuurlijk Nollie zelf...het was weer echt gezellig zo, weer een keertje samen

Maar dat weet je natuurlijk ook al, want je was er volgens mij weer bij, gek dat anderen dat dan ervaren en soms op een hele rare manier haha

En nu heb ik 2 dagen bij moeten komen van dat feestje en dat natuurlijk weer op ons bankske he schat want dan voel ik me het dichter bij jou ly xxx

Vannacht al om 4uur wakker geschrokken...allemaal gekke nare dromen, pff ben maar naar beneden gegaan, ik kon toch niet meer slapen

Het zal wel allemaal spanning zijn over een paar weekjes ben je al een jaar hier bij ons weg schatje en de tijd vliegt voorbij

Op het moment ben ik zo druk in gedachten met die feestavond en vind ik het zo fijn dat ik iets kan doen,dat het me wel een beetje rust geeft

Ik kan op het moment ook niet zo goed meer huilen,de tranen lopen nog steeds iedere dag over mijn wangen,maar toch...huilen doe ik op het moment niet echt,het lukt me gewoon niet

Dus daarom zal ik snachts wel allemaal van die gekker dromen hebben,de stresch zal er op de een of andere manier toch uit moeten,maar ook die gekke nare dromen komen soms uit  en dat is iets minder bah

Maar ook al huil ik nu niet zoveel...ik mis je nog steeds zoveel scheetje

Vaak denk ik "wanneer komt die ergste klap" want ik ga er veel te goed mee om vind ik zelf

Maar die klap komt maar niet...zal je me daar misschien een beetje mee helpen schat??

Want door alles wat ik voel weet ik dat je er soms nog bent, en dat doet me heel erg goed

Al voel ik je lang niet zo veel als ik zou willen grrr kreng, laat maar eens wat meer voelen dat je er bent

Ik stond gisteren onder de douche en Mandy kwam ineens naar boven "mam wat denk je wat?? viel ineens het schilderij met jou foto van de bank (nou zou dat wel kunnen natuurlijk want het is nog niet opgehangen maar staat al heel de week boven de bank,maar toch ik lig en zit al heel de week op de bank en het blijft gewoon staan) en even later viel een boek van jou herdenkingstafeltje...en dat kan toch niet zomaar...ach ja wie weet,maar Mandy was er wel heel blij mee haha

Vandaag is het wereld kinderkankerdag, ja wat moet ik hier op zeggen...

Ik denk niet alleen vandaag aan al die kinderen die ziek zijn, dat doe ik al tweeënhalf jaar lang vanaf de dag dat jij ziek werd, eb pas een polsbandje gekocht "kanjers met lef" van de vokk

Als die rotziekte eens voor eens en altijd uitgeroeid zou kunnen worden...wat zou dat mooi zijn he...maar ja voor ons is het mooi te laat!

Maar daar kunnen we helaas ook alleen maar van dromen want dat zal voorlopig echt nog niet gaan gebeuren, daarom gaan we ook die avond organiseren om mee te helpen aan een toekomst voor kinderen met kanker!

En natuurlijk ook om jou te herdenken schat, want dat verdien je...je hebt zo'n strijd geleverd...ik ben zo trots op jou schat hoe jij met dit alles bent om gegaan,en daar hebben wij allemaal van geleerd

Jij verdiend een gouden standbeeld...

Ben vandaag ook naar Marc en Miranda geweest, naar hun nieuwe huisje kijken, nou ja huisje..het is een waar penthouse, jammer dat je dat niet meer kan zien, Rhowena, Danny en Bentley ook nog even gezien, die waren er ook

Toen nog even langs jou oma om het entreekaartje af te geven, toen weer naar huis want er kwam iemand langs met spullen voor de loterij, ben er echt superblij mee met heel die spullendie zijn gedoneerd voor de loterij

Oma had ook nog wat spulletjes geregeld, fijn voor haar dat ze ook wat mee kan doen, dan heeft ze ook wat afleiding en ze vind het leuk

En vanavond...vanavond lekker op ons vertrouwde bankje prutje, denkend aan jou en hoe we hier samen met zijn tweetjes op de bank lagen...

Vandaag is het Valentijnsdag, heb je een mooi valentijntje gekregen?

Vanmiddag is Deveny hier geweest en samen met Mandy hebben we lekker zitten kletsen, was ook heel fijn om haar weer een keertje te zien hoor

Ik zag je vrienden toen niet zo heel vaak omdat je altijd op straat rond hing, alleen als ze je kwamen op halen of als ze bleven slapen, ja dan zag ik hun, maar toch mis ik dat soms omdat dat toch allemaal een deel van jouw leven was

De kaarten voor de feestavond heb ik aan haar mee gegeven want ook zij hoort er natuurlijk bij, en ze kwam ook een shirt brengen om jou naam er op te laten zetten

Want die wil ze straks natuurlijk ook aan...een shirt met jouw naam in zilveren glitters,allemaal bling bling

Zo lopen we allemaal met hetzelfde shirt de 28ste haha, maar zo willen we jou herdenken schatje en hopelijk vind je het allemaal mooi wat we doen

Love you & miss you xxxxxxxxxx