Hey mijn prulleke...
Sorry dat je de laatste weken niet zoveel van me hebt gehoord schat, maar ik had er gewoon ff geen zin in om hier iets te schrijven, zat er ook een beetje door heen.
Het is iedere keer hetzelfde wat ik hier schrijf,
en soms wil ik er dan maar mee stoppen. Ik weet toch wel dat je gewoon alles mee krijgt van wat er hier met ons gebeurd...
Ik heb deze site gemaakt om jou verhaal hier neer te zetten schat,om zo de herinnering aan jou levend te houden...zodat iedereen
kan lezen wie Rachel van Hooijdonk nu eigenlijk was en hoe jij in het leven stond met je ziekte...en dat is me denk ik wel gelukt!
Maar sinds je hier bij ons weg bent schrijf ik mijn verhaal naar jou toe, en dat vind ik toch
een stuk moeilijk want ik kan hier lang niet alles aan jou schrijven wat ik zou willen, wetende dat iedereen hier zo maar mee kan lezen...en sommige dingen zijn nu eenmaal heel erg prive!
Maar dan zie ik de teller voorbij weer komen, en dan weet
ik weer waar ik deze site voor heb gemaakt.De meeste willen jou verhaal lezen...maar sommige toch ook dat van mij, dus zal ik proberen door te gaan, maar schatje, eerlijk gezegd...het word steeds moeilijker!!
Ik zou gisteren met papa naar
de oudermiddag van VOOK gaan, maar toen appte hij mij vrijdagavond nog heel laat dat dit niet door kon gaan, want je opa was overleden...ook weer aan die klote ziekte!
Ik ben gisterenmiddag dus maar even langs Karin gegaan in het ziekenhuis...haar
borsten zijn er af gehaald...
Ik heb een shirt voor haar gemaakt met surviver er op gedrukt, en hopelijk blijft die kloteziekte bij haar nu voorgoed weg!
En verder zit ik je weer steeds meer te missen schat, ik weet het, ik duw me steeds verder
van iedereen af, maar ik kan er niets aan doen
Ik wil het liefste aleen zijn met mijn gedachten aan jou...
Ik weet dat dat oneerlijk is tegenover Mandy, zij en ik hebben ook leuke tijden hoor, we doen voortaan veel samen...en daar ben ik ook
héééél blij mee!
Ik probeer mijn best te doen om er niet zoveel van te laten merken tegenover haar want ik weet dat ik haar daar ook veel verdriet mee doe.
Je weet je zus is niet zo'n prater, maar ik
weet dat ook zij jou heel erg mist en dat ze heel veel verdriet heeft om jou
De laatste tijd gaat ze er gelukkig wel weer meer op uit samen met Karlijn, en daar ben ik heel blij om.
Maar ik ben ook wel goed bezig hoor prutje...ik ben workshops
gaan doen voor de stichting. Wie had dat gedacht he, jou mama die op haar oude dag nog wat wil leren hihi
Ik kom daarna wel heel erg moe thuis, wan ja die stof in mijn kop houden dat is een beetje moeilijk bij zo'n warhoofd als ik hihi...maar ik doe
het wel!
En nu ga ik hier weer stoppen prutje, want jou kennende denk je weer bij jezelf "daar zit ze weer die zeur hihi"
Hou van je mopkuhh xxxxxxxxxx