nou Rachel, dat tot morgen is wel weer even geleden hihi. Maar lieverd, in gedachten wel alles tegen je verteld.

Afgelopen vrijdag is hier in de stad de kermis weer los gebarsten. Ik ben er nog niet geweest, vind het ook weer heel moeilijk om er naar toe te gaan. Kermis was ook zo jou ding...

Overal ging je in,je was nergens bang voor. Rachel, Rachel was mis ik die tijden met jou samen...

En dan komen de tranen weer nu ik hier zo zit te schrijven...ik mis je prutje!!

Gelukkig gaat het al een stuk beter met me dan het in tijden is geweest. De bezoekjes bij de psycholoog en de fysio doen me erg goed. Maar ook de medicatie voor de ADHD werken hier aan mee.

Ben ook heel druk met van alles. Mijn ideeen beginnen steeds meer vorm te krijgen nu het in mijn hoofd weer wat rustiger is.

Mandy en Joella zijn hier al wat aan het schilderen geweest. Afgelopen week zijn de schilders van de woningbouw hier de buitenboel aan het schilderen.

Zelf ben ik op mijn gemak hier van alles aan het ruimen, en stilletjes aan krijg ik weer een leuk huisje.

Gisteren is je zus weer voor een weekje vertrokken naar Engenland, die kon haar vriendje weer niet missen hihi. 

Pfff meisje toch, als je dit alles toch nog mee zou kunnen maken...

Gisteren is ons Harrie en Betty hier geweest, vandaag heel toevallig ook ons Ahsley, vond het fijn om hun weer een keertje te zien.

Maar nog liever van alles zou ik jou weer een keertje willen zien schat, of gewoon even om me heen voelen, dat is al genoeg. Prutje dat is al weer veel te lang geleden...

Hou van jou Rachel xxxxxxxxxx

Hey Rachel...

Ik wil je even zeggen dat het heel goed met me gaat...de weken voor je verjaardag was het natuurlijk weer wat minder, maar nu zit ik echt lekker in mijn vel.

De laatste weken is er ook veel gebeurt...vorige week eindelijk het gesprek met dokter Loeffen.

Ik ben daar met papa heen gegaan, onderweg naar het Radboudziekenhuis hebben we samen al een fijn gesprek gehad. We hebben de dingen een beetje uit kunnen praten, en ik denk dat dat papa en mij wel goed heeft gedaan.

Eenmaal bij dokter Loeffen werden we warm ontvangen, hij was heel blij om ons te zien. Hij heeft ons van begin tot eind alles precies uitgelegd hoe het bij jou is gegaan.

Lieve schat, je hebt zo hard gestreden, maar je hebt uiteindelijk nooit geen kans gehad....

Allebei de keren dat je ziek was wisten ze zeker dat je Hodgkin had, daar was geen twijfel over mogelijk. Toen de medicatie niet goed aansloeg zijn er weer biopten bij je afgenomen. Toen stonden de 2 patalogen ineens tegenover elkaar. De ene vond het meer Hodgkin, de andere Non-Hodgkin.

De dokters moesten toen een keuze maken, en omdat je voor Hodgkin al alle medicijnen had gehad, zijn ze overgegaan op medicijnen voor de Non-hodgkin. En ja schat dat zullen we nooit vergeten denk ik. Die weken dat je daar toen hebt gelegen waren een hel voor jou...die chemo hakte er goed in...die wilde je geen 2de keer! Maar dat was ook niet nodig, want ook deze sloegen niet aan.

Later nog de brentuximab gekregen, daar was toen alle hoop op gevestigd, maar helaas..

Lieve schat, ze noemen wat jij had Greyzone lymfoom...je zat in het het grijze gebied tussen wit (Hodgkin) en Zwart (Non-Hodgkin) iets waar ze nog niets vanaf weten. Ook nu 3 jaar na jou overlijden zijn ze nog steeds niets verder gekomen met de studies zei dokter Loeffen

Mijn lieve prulleke...je hebt nooit een eerlijke kans gehad...en dat doet zeer!!  Ook al ben ik heel dankbaar dat ze ons nog anderhalf jaar met jou hebben kunnen geven.

Toen ik vroeg of er nog veel kinderen waren die dit zo hadden zoals jij, zei hij dat er over de hele wereld zo rond de 50 kinderen in jou leeftijd in dit grijze gebied zitten...

Ohh schatje toch... hoe is het mogelijk, maar 50 kinderen op die vele miljoenen die er op deze aardbol rond lopen. Jij moest daar 1 van zijn!

Maar al bij al heeft dit gesprek me wel goed gedaan, we weten nu het hoe en waarom, en al mijn vragen zijn beantwoord. Hopelijk kan ik dit nu een beetje afsluiten en krijg ik weer wat meer rust.

En lieve schat, deze week heb ik de bank en stoelen van Redouan en Ramona gehad. Ze stonden van de week ineens op de stoep met hun huisraad hihi.

Ik ben er natuurlijk heel blij mee, maar tegelijkertijd doet het me weer zeer omdat jij dit allemaal niet meer mee kan maken. Ik had zo graag hier met jou op deze bank gelegen...ik weet zeker dat je het mooi zou vinden. Eindelijk ook een kast in de gang laten maken zodat ik mijn rotzooi kwijt kan. En nu gaat Mandy hier alles eens goed schuren en schilderen zodat ik weer een leuk huisje krijg. Misschien dat ik dan ook weer wat meer zin krijg om het hier leuk en gezellig te maken.

Nou schat, ik stop er mee voor vandaag want ik ben een beetje moe. Maar ik denk dat ik morgen nog ff terug kom want ik heb je nog heel wat meer goed nieuws te brengen.

Hou van jou schatje, tot morgen xxxxxxxxxxx

Hey mijn lieve schat...

Van harte gefeliciflapstaart met je 18de verjaardag. Vandaag de dag dat je voor de wet "volwassen" zou zijn...een reden om een giganties feest voor je te organiseren, samen met je familie en vrienden...wat zou je dat geweldig gevonden hebben. Nikkie die je belooft had dat je mee naar pary's zou mogen. Helaas kan dit alles niet meer, maar lieverd, op je facebook is te zien hoeveel mensen je nog steeds missen.

Ik ben vandaag maar samen met 2 andere moedertjes "Miranda en Ellen' een paar ballonnen op gaanlaten bij de Hasseltse kapel. 3 Roze ballonnen voor alle3 de meiden die hier zo gemist worden. Even met zijn drietjes zitten huilen daar, en nog een kaarsje voor jullie aangestoken.

Lieve schat dat voelde goed zo...

Mandy zit in Engenland bij Luke, ze belde me vanmorgen vroeg al op. Ze baalde, want ze was nu toch eigenlijk liever thuis geweest...

Maar laat haar maar lekker vakantie vieren daar, ze zal je zeker op haar manier wel herdenken.

Ik heb net met Nikkie afgesproken dat ik naar hun toe kom, dus ik fiets nu maar ff naar de Jumbo en ga wat flugels halen. Neem ook meteen mijn wensballon mee, dan kunnen we die daar zometeen oplaten voor jou...

Enn waar je ook bent lieve schat...ik hoop dat je gezellig aan het feesten bent voor je verjaardag...het is je zo gegund!

Hou van jou schatje xxxxxxxxxx

Nou Rachel ik ben mijn slaapkamer aan het veranderen. Mijn kast leeg gehaald, en dan kom je natuurlijk jou kleren tegen want die liggen er nog steeds in.

Ik dacht even heel stoer dat ik daar wel nu wel wat van weg kan doen...dus niet! Bij ieder stukje kleding wat ik door mijn vingers laat glijden lopen de tranen over mijn wangen van verdriet. Vele herinneringen komen weer naar boven...

Ik laat ze maar lekker liggen schat, ze liggen me niet in de weg. pfff hoe doen andere moeders dat toch?

Gisteren kwam Robert nog een paar foto's afgeven van jou toen je nog klein was. En gisteren ook nog de foto's gezien van toen je net in het ziekenhuis lag. Pfff meiske meiske toch wat was je er toen slecht aan toe...

Prutje, ik mis Mandy, ik mis jou...heel erg!

Je zus heeft het gelukkig goed naar haar zin op vakantie. Die idioot is bergen aan het beklimmen, ze is geloof ik ook gaan duiken. Nou je zus en de zee in...de wonderen zijn de wereld nog niet uit hihi.

Als ik de foto's van de boottocht van onze vakantie in Turkye terug kijk, dan zit die broekschijterd bang op de grond bang te wezen, en jij hangt stoer op je gemak achterover aan de railing whahaha.

Lieve schat jij was nergens bang voor leek het wel...

Ik ga maar weer verder boven, hopelijk hou ik het nu droog bij het zien van jou spulletjes.

Ik hou van jou schat, ik hoor je zeggen....ik ook xxxxxxxxxxxxx

Hey prulleke...

Net was Nikkie hier, we hebben lekker samen ff zitten kletsen. Ik denk dat ze een beetje bang is dat ik vereenzaam nu Mandy op vakantie is hihi.We hebben natuurlijk over jou zitten praten, je bent volgende week jarig...18 jaar zou je nu zijn geworden.

Ze verteld nog dat jullie hadden afgesproken dat als je 18 was dat je dan met haar mee naar party's mocht hihi. Je stond aan het begin van je leven, je was er zo graag bij als we gingen stappen. Je was nog de onschuld zelf en nog zo verlegen, en hoe je ons daar dan in de gaten stond te houden...heerlijk was dat. Je stond dan zo genieten van alles...en wij stonden te genieten van jou!

Lieve schat je wilde zo graag volwassen zijn, waarom is dit jou toch niet gegund...

Gisteren ben ik tussen de middag met Joella de kids van school gaan halen en hebben we in de speeltuin bij school zitten picknicken...

Gisterenavond ook nog naar Goirle gegaan voor de avondvierdaagse. Riv liep mee dus we moesten daar wel even langs de kant gaan staan om hem aan te moedigen. Ik heb er van genoten schat, maar gisterenavond begon ik je ineens weer zo te missen.

Vanmiddag even boven bezig geweest....en dan vind ik de foto's van het ziekenhuis. En zag ik weer hoe je aan allerlei toeters en bellen lag. Prulleke toch, dan ben ik ineens weer helemaal terug bij af...

Vanmiddag stuurde Mandy nog foto's van haar vakantie en dan zie ik hoe ze daar geniet.

 Och Rachel toch, het is zo moeilijk om iedere keer die omschakeling te maken. Ik ben zo blij om te zien hoe gelukkig Mandy nu is, en tegelijkertijd ben ik verdrietig omdat jij dit nooit meer mee zal maken....

Voortaan zal altijd alles zo dubbel blijven voor mij, pfff... ik hoop dat ik de kracht blijf vinden om daar mee om te kunnen blijven gaan.

Mijn mopkuhh mijn alles, ik zit je weer zo te missen.....

Ik hou van jou Rachel xxxxxxxxxx