Hodgkin + non-Hodgkin = Greyzone lymfoom

Wat een zware dagen zij dit zegt, angst en hoop volgen elkaar in een rap tempo op hier in het ziekenhuis.

Kiezen tussen leven en dood!

Ik hoop dat we een goede keuze hebben gemaakt om verder te gaan, mijn gevoel zegt van wel, dus laten we hopen dat ik gelijk krijg, maar tegelijkertijd ben ik zo bang dat ik het misschien toch niet goed heb.

Ik ben zo bang om haar te verliezen, om haar nooit meer te kussen en knuffelen, om haar nooit meer vast te kunnen pakken en zeggen dat ik van haar hou...maar dat gaat niet gebeuren ik wuif die nare gedachten maar snel weg.

Morgen ga ik een dagje naar huis want dan kan haar vader een dagje blijven, Mandy is vrij en blijft dan ook een nachtje in het R.M.C.Huis slapen, dan kunnen  de zusjes ook wat tijd samen door brengen, dat is soms ook wel even goed

Rachel is toch gisteren  al naar huis gekomen van het weekend bij haar vader, ze heeft vannacht bijna de hele nacht weer wakker gelegen, en had veel last van steken op haar borst.

Ze is heel bang wat natuurlijk heel logisch i s"maar schatje we redden het wel, iedereen steekt een kaarsje voor je op!"

Rond 7.00 is ze pas in slaap gevallen, daarna heeft ze tot vanmiddag beneden op bed geslapen

 Dr Loeffen heeft nog gebeld dat we met alle medicijnen moeten stoppen, morgen moeten we komen voor wat onderzoeken "tenzij er iets is dan wel meteen bellen he"

'Smiddags was ze ineens wat benauwd, ik wilde de dokter bellen maar ze werd boos want ze had afgesproken, en zou vandaag naar een verjaardag gaan

Ik vertrouwde het toch niet helemaal en had het er met Nikkie over en dus toch maar naar het ziekenhuis gebeld en toen moesten we meteen komen

Mandy was er ondertussen ook "en dan bel op zondag die taxi maar eens he"...daar zijn we dus ook een uur mee bezig geweest om iemand te pakken te krijgen!!

Maar het was maar goed ook dat we hadden gebeld want toen we in Nijmegen aan kwamen had ze ineens 39.5 koorts.

Waar die koorts ineens vandaan komt? Wij zijn er in ieder geval helemaal niet blij mee!

En dat werd huilen natuurlijk want ze moest blijven, en nu komt ze voorlopig niet naar huis want ze moet zeker 3 weken blijven i.v.m. met deze kuur.

Dus ook weer boos op mij natuurlijk..."sorry prutje maar je gezondheid gaat voor!"

Rachel is dit weekend bij haar vader, tussen de middag was ze eventjes thuis, maar wat ziet ze er slecht uit zeg, ze is ook  weer zo moe en ze slaapt ook bijna niet, ik zal blij zijn als ze morgenavond weer gewoon veilig bij me thuis is, ik mis haar zo als ze er niet is.

Ik ben vanmiddag toch de vakantie gaan boeken voor april, we gaan met de hele familie, hopelijk slaat alles aan en kunnen we gewoon lekker vakantie vieren, nu kunnen we tenminste ergens naar uit kijken, Rachel vooral want die ziet die 100 cocktails al voor zich die ons Kees haar heeft belooft haha

Jaja, wat denkt ze nou zelf...blijven dromen sc hatje whaha

Ik ben vandaag door dr Loeffen gebeld...hou je vast " ze heeft 2 verschillende soorten kanker een Hodgkin en een Non-Hodgkin,dit is heel zeldzaam" zegt hij.

We weten nu dat de laatste kuur van woensdag dus ook niet aan gaat slaan want die is alleen voor de Hodgkin.

Maar nu we weten waar we tegen moeten vechten hebben we misschien nog een kans, Dr Loeffen zelf klonk heel opgelucht over de telefoon " nu hebben we weer een kans"  pffff gelukkig maar want het ging er nu toch wel slecht uit zien.

Vandaag zijn ze ook nog van Stichting Doe een wens langs geweest, Rachel zelf wilde niet bij dat gesprek zijn, ze wil er eigenlijk helemaal niets van weten.

Ik ben al vanaf het begin vaan haar ziekte met hun in gesprek maar Rachel wilde nooit iets, ze is gewoon op bed gaan liggen ze wil die mensen niet zien, samen met Mandy en Nikkie hebben we wel wat voor haar geregeld, wat??? Dat is nog een verrassing voor haar, want zoals gezegd...ze wil niks met de stichting te maken hebben, gewoon omdat toen ze de eerste keer hier kwamen, wel 3 keer tegen haar hadden gezegd dat ze dit verdiende, en dat viel bij Rachel helemaal verkeerd, toen ze later weg waren zei ze zo van "ze doen net of ik dood ga",wat was ze boos,ik kon uit leggen wat ik wilde, maar ze wilde er niks van horen, dus nu mag ze ook niks weten hihi

Wat hebben mijn kleine mopkuhh en ik toch een paar rot dagen achter de rug, vandaag heeft ze weer de eerste dag van de chemo gehad

Er werd wel bij gezegd dat deze kuur op haar longen kan slaan en dat ze dan misschien aan de zuurstof zou moeten...of nog erger dat ze er aan komt te overlijden,maar we hebben besloten om het toch maar te geven

We hebben geen keus, hopelijk zijn haar longen nu goed genoeg om dit aan te kunnen, we mogen nu de moed niet verliezen en we hopen er maar het beste van, vanavond ligt ze weer lekker in haar eigen bed.

En nu net voor we naar huis mochten werd ze ziek en heeft ze de hele weg naar huis zitten overgeven

Ik zat naast haar op de achterbank en zit stiekem te huilen ze is nu net zo'n zielig klein vogeltje...

 Cor en Tonnie zijn nog even langs gekomen toen we thuis kwamen, Rachel is nog even gaan douchen en toen ik even niks hoorde ben ik toch eens even boven gaan kijken, en daar zat ze prinsheerlijk op de grond onder de warme straal te genieten ,e zat bijna te slapen het gekske haha

"Dat was wel even lekker he schatje maar nu kom je er toch echt onderuit en ga je slapen" ik heb haar maar even mee geholpen want ze was te moe om op te staan, ze kon uit zich zelf niet meer omhoog komen, en ze was zo op de grond in slaap gevallen denk ik, als ik niet even was komen kijken hihi