Dinsdag 31 juli 2012
De dokter zei door de telefoon"we hebben een verdacht plekje op de lever gezien", of we donderdag willen komen voor een echo en een punctie
BAM... dit komt hard aan wat ik ook had verwacht van de scan dit zeer zeker niet!
We dachten dat de kanker
voor goed weg was
En nu moet ik met lood in mijn schoenen terug naar de spreekkamer van stichting MEE want daar zit Rachel te wachten
met Riaan
We zijn daar omdat Rachel wil gaan werken en ik eerst wat inlichtingen wil over bepaalde dingen "moet ze zeggen dat ze ziek
is geweest, en die soort dingen"
We willen even alles op een rijtje hebben ze denkt namelijk dat ze al kan gaan werken nu ze "beter"
is maar daar is ze nog te moe voor ook al denkt ze dat ze het al aan kan
Nou zover zijn we niet gekomen want toen we net binnen waren
belde de dokter
En net nu we ons leventje weer een beetje aan het oppakken zijn krijgen we dit weer
En ze zit zo lekker in der vel ze voelt zich goed ze is de hele week al op de kermis te vinden, die duurt hier 10 dagen dus je snapt wel waar ze hele dagen heeft uit
gehangen he
Vandaag precies 9 maanden geleden kwam ze in het ziekenhuis te liggen, ik dacht dat we van alle ellende af waren, en nu
moet ik tegen haar gaan zeggen dat de kanker misschien weer terug is...shitzooi!
Eenmaal buiten staan we ff met zijn tweeën te huilen we fietsen maar snel naar huis,
helemaal van slag het is even allemaal te veel