Hey schat,

 Vandaag zit het even niet mee, gisterenavond ineens veel pijn aan mijn been gekregen, ik denk dat er een ontsteking zit ik kan bijna niet lopen van de pijn, ook nog eens goed beroerd dus je snapt wel hoe ik me nu voel he, word vandaag maar weer eens een dagje bank hangen denk ik

Vanmiddag kreeg ik een telefoontje van Mo hij staat deze week in Nijmegen op de kermis, als hij over een paar weekjes weer hier in Tilburg is dan komt hij weer even langs

Ik vind het wel fijn om hem weer even te zien, de meeste van je vrienden spreek ik alleen nog op facebook, en heel soms kom ik ze tegen

Ik zie en lees hoe hun leven verder gaat, daar waar het jouwe is gestop,t en dat doet pijn...veel pijn!

Jij had er gewoon bij moeten zijn met alles wat ze doen, het is allemaal heel oneerlijk!!

Maar ik weet dat ze nog vaak aan je denken en je op sommige momenten ook echt missen, dat zullen ze zeker altijd blijven doen ze zullen je echt nooit vergeten

Op school zijn ze pas naar Parijs zijn geweest en daar had jij ook nog zo graag mee naar toe gewillen, daar heb je het toen nog vaak over gehad

"Straks als ik in de 4de zit"...je ging bijna nooit naar school, vaak omdat je je niet lekker voelde of te moe was, maar vaak ook  omdat je gewoon geen zin had

Je spijbelde voor je ziek was al heel vaak, we moesten niet voor niks toen bij de leerplichtambtenaar komen hihi

School was voor jou niet iets om van te leren, maar gewoon een plek om plezier te hebben

Meisje meisje, wat heb ik toch met je af gezien, maar nu achteraf kan ik er echt wel om lachen hoor, en ik weet zeker dat het echt wel goed was gekomen met jou

"En dan voor een paar seconden dwalen mijn gedachten ineens weer even af naar vorig jaar toen we in Nijmegen waren voor de chemo, nadat je je glimlach weer op had gezet mocht je van de dokter nog een avondje naar de kermis mocht omdat je vrienden daar stonden "dr Loeffen kon je ook echt niets weigeren"

Jij blij dat we nog even weg mochten naar Mo en Andy,  en die kregen van hun baas ook een paar uurtjes vrij en zo hebben we samen met hun nog een leuke avond gehad lekker over de kermis heen gelopen en lopen kletsen

Wat was je moe maar dat wilde je niet aan ons laten merken, hoewel ik zeker weet dat ze dat wel aan je gemerkt hebben

Wat was je toen sterk zeg die trappen op en af daar in Nijmegen (en dat waren er nog al wat, ik had er zelfs moeite mee haha)

Maar je kon het, sávonds wel echt moe maar voldaan je bed weer ingerold

Ik weet dat we het er die avond , toen we door die lange gang van het ziekenhuis naar de kermis gingen, over gehad hebben dat als je niet meer verder wilde met behandelingen we ook zouden stoppen, het kwam er toen zo zeker uit bij jou, dat ik dat toen ook aan je heb beloofd

Gek hoe zo'n telefoontje je meteen weer terug in de tijd kan brengen

Vanmiddag is Ellen het boekje "sprookje van de dood" terug komen brengen dan kan ik het aan tante Tokkie laten lezen

Het gaat over een zieltje en hoe onze ziel hier op aarde komt en hier leeft, best een leuk en makkelijk te lezen boekje, je moet er in geloven dat het zo ook gaat maar jij en Mandy en ik weten dat er meer is dat hebben we in ons leven al genoeg mogen ervaren...

Vanavond is Mandy nog even naar de winkel gegaan omdat ik zo'n pijn heb, heb ik me maar even laten verwennen ff drinken en zo in laten schenken, honden eten laten geven "ja, je weet dat ze daar allemaal een gruwelijke hekel aan heeft"

De pijn is nu gelukkig wat gezakt met wat pijnstillers maar ja ik lig toch nog steeds op mijn bankske ...ja ik moet er natuurlijk wel even van profiteren he haha