Hey
schatje van me, vandaag is het al weer anderhalf jaar geleden dat je hier bij ons bent weg gegaan
18 maanden met heel veel verdriet, angst, pijn en gemis om jou schat...iedere seconde van de dag 24/7 ben je in onze gedachten!
Maar ondanks ons verdriet
en pijn hebben we deze moeilijke tijd toch weten te doorstaan, en hebben Mandy en ik veel geleerd van jou...ik weet dat je soms bij ons bent om ons de goede weg te wijzen, we voelen je aanwezigheid soms nog schat, en daar ben ik heel blij om...zolang ik dat
voel kan ik het allemaal wel aan
Al zou ik willen dat het vaker was kleintje, want ik mis je zo, maar ik weet dat dat niet kan, ik weet ook dat je je soms aan anderen laat zien en dat is voor mij ook goed
Ik hoop dat je trots op ons bent hoe wij
het hier doen, en ik hoop zo dat jij het daar waar je bent, het ook allemaal aan kan...maar dat geloof ik eigenlijk wel
Jij bent mijn kanjer,mopkuhh...jij kan alles!!
Van de week was ons Kees nog jarig...55 jaar alweer, en hopelijk komen er nog
een paar jaar bij, volgende week krijgt hij te horen wat ze nog kunnen doen, dus dat is best spannend weer allemaal
Kim van de Hout, een van je vrienden was van de week ook nog hier, ze heeft armbandjes ontworpen en een deel van de opbrengst
gaat naar onze stichting
Ze wilde graag iets voor de stichting doen lief van haar he...
De armbandjes komen weer bij Marieke in de winkel te liggen " die 2 meiden zijn dan wel een paar jaar ouder dan jou maar Marieke heeft ondertussen al een eigen
kleding winkel, en Kim heeft een webwinkel met sieraden...de donatiebox van de stichting staat bij Marieke in de winkel...en zo werken ze allemaal een beetje mee die schatten
Van de week was Rhowena hier ook nog mee aan het knutselen, ik zelf vind het wel
een beetje moeilijk allemaal hoor, jou vrienden hun leven gaat gewoon verder terwijl het jouwe stil staat, jij zal voor mij altijd 14 blijven...best raar eigenlijk nu ik er zo aan denk, ik ben wel een beetje benieuwd wat jij nu zou doen...
Misschien
was je ook al aan het werk, of zat je toch nog op school..nee dat denk ik niet leren was niet jouw sterkste punt je had altijd wel wat beters te doen hihi...
Weet je nog dat je het weekend bij papa was, 11 jaar was je toen, en dat je van hem bij Marieke mocht
slapen omdat hij bij de ouders van Marieke in het café moest werken
Jullie belden op dat jullie thuis waren, maar jullie waren stiekem in een disco in de stad! Jij was pas 11 jaar...hoe kregen jullie het toch verzonnen...en hoe kwam je daar
gewoon binnen??
Nu vind ik het mooi om die herinneringen weer boven te halen...maar meiske toch wat ben ik boos op jou geweest toen ik daar achter kwam, zoals ik zo vaak boos op je ben geweest met die gekke streken die je uit haalde...nu achteraf lijkt het wel of je
je leven in een sneltreinvaart wilde beleven, net of dat je het ergens altijd al geweten hebt dat je niet oud zou worden...
En nu...nu ben je er al anderhalf jaar niet meer, dat is nog steeds moeilijk te bevatten, nu hebben we alleen nog maar die mooie
herinneringen aan die gekke streken van jou... ik koester ze schatje want dat maakt me altijd weer aan het lachen als ik daar aan terug denk
Ik ga nu slapen prutje, en ga hoop ik lekker van je dromen
Geef je iedereen die daar bij je is maar een dikke
knuffel van ons, en laat je maar lekker door iedereen verwennen, tot dat ik het straks over kan nemen van hun
Ik hou van jou mopkuhh xxxxxxxxxx