Hey mijn prutje, het was weer eens spannend de afgelopen tijd
Marie
moest door de scan want ze hadden plekjes op haar longen gezien, donderdag heeft ze de uitslag hier van gekregen en die was gelukkig goed, wat het dan wel is gaan ze nu verder onderzoeken, maar we mogen weer een beetje rust hebben.
Wat waren we allemaal bang voor de uitslag, maar dat kan ook niet anders he, na wat we allemaal al met deze rotziekte mee hebben gemaakt, pfff het gaat ons allemaal niet in de koude kleren
zitten
Gisteren belde Jenny nog om te vragen hoe het met me ging, het was al weer een tijdje geleden dat we elkaar hebben gesprok, en dan hangen we weer langer
dan een uur aan de telefoon he…maar ja we hebben altijd veel te bespreken hihi
O.a. over haar kleinkindjes en over jou en wat we allemaal mee maken op
het spiritueel vlak
Ik vertelde dat het me nu zwaarder viel als in het eerste jaar na jou overlijden, ik doe mijn ding, maar de spirit is er uit, vorig jaar
deed ik alles en ging ik nog overal naar toe daar waar jij ook altijd mee naar toe ging…en dit jaar helemaal niks, gewoon geen zin in, het doet me allemaal niets meer!
Vorige week was Joella jarig en hebben Mandy en ik samen met haar en Rico een borreltje gedronken en hebben we even een gezellige avond gehad, later heb ik nog met Mandy thuis verder zitten borrelen, en hebben we even serieus zitten kletsen
Over de brieven die ik kreeg, van die spaarrekening, het blijft allemaal een vaag verhaal, maar blijkbaar zijn we toch de erfgenamen, wie weet we zullen het over een paar
weken wel horen
En mocht het toch voor ons zijn, nou dan hebben we er een mooie bestemming voor, dat gene zou ons dan heel blij maken, en dan geloof ik echt
dat jij dit zo gestuurd hebt…dat kan niet anders!
Maar we zullen geduldig af wachten schat, het zal wel niet zo zijn, maar wie weet hihi
Ze vertelde me ook zomaar even tussen neus en lippen door, dat ik wel heel dik aan het worden ben en dat ik niet veel meer aan mezelf doe…dank
je wel mijn kind!
Ik weet diep in mijn hart dat ze wel gelijk heeft, maar het lukt me gewoonweg niet, ik ben soms zo moe van mijn gedachten,
die gewoon 24 uur per dag iedere seconde, naar jou af dwalen
En dat wil ik ook zo houden, ik wil jou niet naar de achtergrond verdringen,
jij hoort er nog steeds bij, ik moet alleen die balans nog zien te vinden, maar daar ben ik aan het werken, samen met Bep die me daar bij gaat helpen
Maar ik ga iets aan mezelf doen hoor, ben van de week al begonnen met een beetje minderen van eten, nou ja snoepen dan hihi, ben maar met de steckers begonnen, dan heb ik meteen wat meer energie om iets te doen
Het begin is er, goed he prutje hihi, ben maar meteen op zolder begonnen, en heb al de briefjes en tekeningen die ik al ben tegen gekomen van jou geseald, zodat ik straks alles
in mappen in jou kast kan leggen…maar dan komen ook meteen de herinneringen weer ter en ben ik gelijk weer terug bij af pffff…het leven is zwaar van een engelen moeder!
Hou van jou mijn meisje xxxxxxxxxx