Hey kleine schat van me, hoe gaat het daar? ik weet dat je soms nog om ons heen hangt, maar ik voel je niet echt op dit moment

Ik dacht dat nu het wat beter met me gaat, je je wel weer een keertje liet zien, gewoon om even lekker bij me te liggen, en tegen me aan te kletsen...maar nee hoor!

Ligt het de slaapmedicijnen dat ik je niet meer voel? ik wil er zo graag mee stoppen, maar ik weet dat ik ze nog nodig heb, en dat maakt me soms wel een beetje boos.

Maar ja, verder gaat het op dit moment nog steeds wel goed met me, al begint het deze dagen wel weer minder te worden, de tranen beginnen weer steeds meer te stromen

Maar lieve schat ik ben nog steeds druk bezig voor de stichting, en dat doet me heel erg goed, er begint weer een beetje schot in te komen

Woensdag een gesprek gehad hier op het buurthuis met een opbouwmedewerker, ze gaan voor ons vrijweilligers mee zoeken, die bepaalde zaken van ons over nemen

En vandaag kreeg ik een berichtje van priscilla de dochter van Yvonne, ze had van haar gehoort dat we vrijwilligers zochten, en ze wil graag met ons mee werken, nu komt ze zondag ff buurten en gaan we dit even bespreken

Zo zie je maar weer alles valt op zijn plek, ik hoop zo dat ze mee doet, ik vind het wel fijn dat we het toch een beetje in de familie en vrienden sfeer kunnen houden

Zo hoort het ook, de stichting is ter nagedachtenis aan jou opgericht, en ik vind dat de mensen die mee werken jou ook gekend moeten hebben zodat ze weten om wie het gaat en waar we voor staan 

Ik had hele leuke pluche aapjes besteld voor de kindjes in het zieken huis om straks als cadeautje te geven met hun naam er op, die kunnen ze aan de infuuspaal hangen 

Maar ik dacht ik probeer ze ook te verkopen, gisteren 10 binnen gehad...vandaag allemaal verkocht!

Dus vandaag maar meteen weer meer aapjes besteld hihi

Vanavond ff met Mandy naar Natas en Arnold geweest, ze hadden een klein feestje omdat Michelle uit het ziekenhuis is gekomen

Ze is gelukkig weer een heel stuk opgeknapt die meid, daar ben ik heel blij om. ik zie ze nog steeds zo staan huilen op Willem zijn verjaardag in februari omdat jij toen ziek was...jij stond haar toen nog zo te troosten

Je wilde die nacht bij hun blijven slapen, ik bang omdat je het toen al heel benauwd had en ik meteen naar het ziekenhuis moest bellen als je zieker werden, maar ik heb je toch laten gaan

Ik wist wel dat Natas goed op je zou letten, vond het ook wel fijn dat ze dat zo aan durfde, en we jou zo een plezier konden doen....goed 6 weken later was je er niet meer

Rachel Rachel toch, wie had ooit kunnen beseffen dat het toen zo snel zou gaan...

Lieverd ook al zijn we al weer 2 jaar verder, we hebben het vandaag toch ook weer even over jou gehad...niemand vergeet jou prutje, ze blijven allemaal van je houden, en blijven je missen!!

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx