Hey mijn schatje, ik heb het op het moment heel erg moeilijk zonder jou...sorry, ik weet dat dit jou veel verdriet zal doen, maar het lukt me gewoon niet

Ik ging net onder de zonnebank, maar toen ik op je kamer kwam werd ik ineens heel verdrietig en angstig, het was net op mijn keel werd dichtgeknepen

Ik keek naar je bed en ik hoopte dat jij er gewoon in zou liggen, ik weet dat dat niet meer gebeuren zal, maar toch, heel soms hoop ik dat dit gewoon een nare droom is en dat je nog gewoon in ons midden bent, pfff wat is het toch verdomde moeilijk om zonder jou verder te moeten prutje...

Je vlecht ligt nog steeds op het kastje, en dat is het enige tastbare wat ik van je heb, die lange haren van je laat ik nog vaak door mijn vingers glijden

En toch weet ik zeker dat je niet helemaal weg bent, maar dat je op sommige momenten nog heel dicht bij ons bent

Dat zijn dan de momenten dat je bij ons wil zijn, misschien ben je graag bij ons als we het leuk hebben met zijn allen, misschien mis jij ons op zo´n moment ook heel erg en mag je van iets of iemand dan wel bij ons zijn

Wie weet, maar een ding weet ik zeker...je bent soms nog dicht bij ons!!

Dat heb je zaterdagavond maar weer eens bewezen, toen Mandy en ik bij Wes en Nollie op visite gingen, we bleven daar logeren omdat ze helemaal in Belgie wonen, en dat te ver weg was om ons snachts naar huis te brengen, zo konden we daar toch gezellig een borreltje mee pakken

Mandy had 2 flessen Sourze gehaald en een doos flugels, toen ik daar iets van zei, zei Mandy dat ze die flugels had gepakt om op jou te proosten, ik er achteraan dat jij niet overal met je neus bij hoefde te zijn hihi

Toen we daar gezellig zaten, begonnen de lichten ineens weer raar te doen (wat normaal natuurlijk nooit gebeurt) dus wij lachend dat jij dat wel weer zou zijn, en hebben weer op je geproost natuurlijk

Tot dat die lamp ineens uit bleef, toen dachten we dat ie gewoon kapot was, Nollie loopt naar de schakelaar en zet de knop weer om...de lamp deed het gewoon!

Nu kan iedereen wel weer zeggen dat is toeval, maar die toevalligheden gebeuren wel iedere keer met dezelfde mensen om ons heen en op verschillende plekken waar dat normaal niet gebeurt...laat ons maar gewoon weten dat je bij ons bent mijn kleintje want wij vinden het heel fijn als we iets van je door krijgen...

Ik ben van de week nog bij Karin geweest, gisteren was haar laatste chemo, nu moet ze over een paar weken geopereerd worden en dan worden haar borsten er afgehaald...zo niet leuk!

Maar wat staat ze er toch positief in zeg, ze is altijd al een beetje gek geweest die Kaatje hihi, maar dat is wel de spirit die haar hier nu door heen sleept in deze moeilijke tijd!

Ik zie haar hier nog bij ons zitten met de kids op onze vervroegde paasbrunch, ji kon er achteraf gezien toch niet zo goed tegen op die dag, maar nu weet ik dat je al aan je laaste dagen bezig was

Gek he, hoe dingen soms kunnen gaan, nu vecht ze zelf voor haar leven

Van de week ook nog van Sabine te horen gekregen dat Nils haar zoon van toen 11 nu 14 jaar(hij is ziek geworden nadat jij bent overleden) weer ziek is, ook bij hem is het weer terug gekomen

Ook hij heeft dezelfde zeldzame vorm van kanker als jou...eerst Hodgkin, en nu het terug is Hodgkin en Non-hodgkin

Dat doet me heel veel pijn om te horen schat...waarom toch allemaal???

Pfff ik ga je voor vandaag weer verlaten schat, ik ben moe en ga zo naar bed, ik voel me ook al een paar dagen ziek zwak en misselijk, dus dat is ook allemaal al niet zo bevordelijk voor mijn humeur

Love you mijn mopkuhh xxxxxxxxxxxxx