Nou lieve schat, eindelijk kan ik hier weer wat schrijven. Voor 2016 wilde ik een nieuwe pagina maken, en denk je dat dat me lukte? nee dus, Pfff wat een ellende allemaal zeg, en het is toch zo gemakkelijk. Jou moederke is soms ook zo'n domme doos he hihi.

Nieuwjaar, wat zal ik ervan zeggen...we hebben je zo gemist prulleke! Karlijn was hier, en we hebben alledrie een uurtje zitten huilen. Karlijn om haar zus, die ook hodgkin had. Zij is gelukkig wel beter geworden, maar dat heeft natuurlijk wel heel veel stresch gegeven. En Mandy en ik hebben om jou zitten huilen, omdat we je ook dit jaar weer moeten missen.

Nollie was eerder op de avond nog even gekomen, en we hebben met zijn viertjes nog een mooie wensballon naar je toe gestuurt, hopelijk is ie bij je aan gekomen.

Later zijn Nollie en Wes met wat vrienden langs gekomen, en Rico en Joella zijn ook nog geweest. Dus je snapt dat het nog een tijdje heeft geduurt voor we ons bedje in rolde hihi en zo hebben we het toch nog een beetje leuk gehad, en hebben we deze nieuwjaar ook weer overleefd

De afgelopen tijd zat ik niet zo lekker in mijn vel Rachel. Ik heb het ook zo druk gehad, dat ik er gewoon de energie niet voor kon vinden om hier op je site te schrijven. 60 Koffertjes moeten bedrukken voor de kinderen in het Raboudziekenhuis. Daar zijn we vorige week met de stichting naar toe geweest samen met Elza en Anna van Frozen. Heerlijk om te zien hoe de kinderen genieten, en fijn om daar weer even terug te zijn.

Nog shirtjes bedrukt, die we met carnaval aan wilden doen,en ook nog voor de sportschool tig shirtjes voor Marly bedrukt. Marly is een kindje dat voor behandelingen naar America moet, en daar wil de sportschool geld voor op halen. En natuurlijk wil ik daar heel graag aan mee werken!

Carnaval hebben we gelukkig ook weer achter de rug. Vrijdag even met Mandy gegaan,Redouan, Ramona en Marie waren er al. ik ben maar een uurtje gebleven, toen had ik het al weer gezien. De weg naar huis heb ik de hele tijd lopen huilen, ik vond het zo moeilijk schat om daar zonder jou te zijn. De laaste keer dat ik ben gaan carnavallen was met jou en Nikkie. En om nu daar zo terug te zijn op die plek zonder jou, dat deed me te veel zeer. Vele herinneringen kwamen voorbij.

Maandag toch maar weer mee gegaan, en toen ging het wel, en hebben we een leuke avond gehad met Rico, Joella, Redouan, Ramona, marie en nog een stelletje van die feestgangers. Maar ik merk wel dat ik niet meer zo'n feestbeest ben, ik heb er allemaal geen zin meer in.

En zal ik je eens een geheimpje vertellen Rachel...je zus heeft een vriend!!! eindelijk, de wonderen zijn de wereld nog niet uit hihi. Het heeft lang geduurd, maar nu snap ik waarom...hij moest namelijk helemaal uit Engeland komen! Ze kent hem al langer, het is de neef van Karlijn...maar de vonken zijn overgeslaan. Het is een hele aardige jongen, en ik denk wel dat je hem zou mogen. Maar ik hoef je dit allemaal niet te vertellen he, want toen ze hier sliepen was er iets raars met zijn telefoon, waar hij best wel van schrok. En het zou me niks verbazen dat je hem op jou manier even hebt willen laten schrikken hihi

Vandaag dokter Loeffen aan de lijn gehad...ik schrok me rot!

Ik wist dat hij niet meer in het Radboudziekenhuis werkt, dus heb ik gisteren naar de kinderafdeling van het Erasmus in Rotterdam gebeld. Gewoon om te vragen of we een keertje een gesprek met hem konden hebben. En vanmorgen belde hij zelf terug, dus dat was wel even schrikken. Maar zijn stem klonk meteen ook weer zo vertrouwd.

Over een paar weken dan ga ik samen met je papa naar het Radboudziekenhuis. Datum moet nog worden vastgelegd, maar dan komt hij ook daar heen. Hij weet nog veel van jou verhaal zegt hij,hij is jou nog steeds niet vergeten hoor Rachel. Je hebt een onuitwisbare indruk op hem gemaakt! Inn het Radboud heeft hij al jou gegevens bij de hand, en kunnen we een goed antwoord krijgen op alles wat we willen weten

Jou arts, de enige waar jij vertrouwen in had daar in dat ziekenhuis, en ik eigenlijk ook... Wat heeft hij veel voor ons betekend, en wat heeft hij veel voor ons gedaan. En toch heeft het niet zo mogen zijn...

Ik van jou mijn prutje xxxxxxxxxxxxxx